घरपिच्छे ऋणको भारी बोकेर सुनसरी जिल्लाको देवानगञ्ज गाउँपालिकाबाट संघीय राजधानी काठमाडौं सम्मको यात्राले मेरो जीवनमा नयाँ मोड ल्यायो। साहुको ऋण तिर्ने दबाब र परिवारको भविष्य उज्यालो बनाउने सपना बोकेर राजधानी आएँ। तर, यहाँ पनि समस्याका पहाडले मलाई थिचिरहे।
सहरको चकाचौंधमा केही गर्नुपर्छ भन्ने हुटहुटी थियो। गाउँमा न जमिन पर्याप्त थियो, न रोजगारी। काठमाडौंमा भने सपना बाँड्न आउनेहरूको भीडमा एउटा थप नाम मात्रै बनियो। साहुको ऋण तिर्ने नाममा थप जिम्मेवारी थपियो। यहाँको भौतिक संरचनाले मेरो आत्मालाई सन्तोष दिन सकेन। न त म सहरको महँगो जीवनशैलीसँग घुलमिल हुन सकेँ।
सहरमा जागिर खोज्न सुरु गरेँ। मेरो सीप र मेहनतले सोचेजस्तो उपलब्धि दिन सकेन। जति म अघि बढ्ने प्रयास गर्थें, उति नै समस्याको जालोमा फस्दै गएँ। कतिपयले अवसर दिन्छु भने, तर आफ्नो स्वार्थ पूरा भएपछि बेवास्ता गरे। जसले मलाई सहरमा पनि असमानता र अन्यायको जालोमा फसाएको अनुभव गरायो।
तरकारी बजारदेखि निर्माण क्षेत्रमा काम गरेँ। मिहिनेतले कहिलेकाहीँ त पेटभरि खान पुग्यो, तर ऋणको भारी उस्तै रह्यो। भाग्यले सधैं साथ दिन्छ भन्ने विश्वास कमजोर हुँदै गयो।
कति रात टोलाएर बिताए। “गाउँमा फर्कने हो कि यहीं केही गरेर देखाउने?” यो प्रश्नले मलाई रातभर सुत्न दिएन। गाउँमा फर्किएर पनि त्यही ऋणको भारी तन्काउने डर छ, तर सहरमा निरन्तर संघर्ष गर्दा आत्मबल गुम्ने भय।
मलाई थाहा छ, म जस्तो लाखौं नेपाली यस्तै कथाको हिस्सा छन्। गाउँका मानिस ऋणको भारी बोकेर विदेश वा राजधानी पुग्छन्। तर, हाम्रो मेहनतले कुनै स्थायी प्रभाव पार्दैन। आर्थिक स्वतन्त्रताको सपना देखेर संघर्ष गर्ने हामीलाई राज्यले पनि कहिल्यै सम्बोधन गरेको छैन।
राज्यले गाउँस्तरमै रोजगारी सिर्जना गर्नुपर्छ। युवाहरूलाई सीपमूलक तालिम र आत्मनिर्भर बनाउने अवसर दिनुपर्छ। सहरको जीवनसंग्रामको विकल्प गाउँमै उपलब्ध गराउनु राज्यको जिम्मेवारी हो। तर, त्यसका लागि हामीले पनि आफ्नो आवाज बुलन्द गर्नुपर्छ।
मेरो कथा मात्र होइन, यो हामी सबै नेपाली युवाहरूको कथा हो। यदि हामीले अहिले संघर्षको कथा मात्र होइन, सफलताको इतिहास लेख्न सक्यौं भने हामीले आफ्नो भविष्य निर्माण गर्न सक्छौं। तर, त्यसका लागि राज्य र व्यक्तित्व दुवैको योगदान आवश्यक छ।
गाउँदेखि राजधानीसम्मको यात्रा केवल भौगोलिक परिवर्तन होइन, यो हाम्रो जीवन र सपनाको संघर्ष हो। ऋणमुक्त भई आत्मनिर्भर बन्ने मेरो यात्रा कठिन भए पनि यसलाई सफलता बनाउने मेरो दृढ संकल्प छ। अबको प्रयास मेरो मात्र नभएर सम्पूर्ण नेपाली युवाहरूको साझा उद्देश्य हो।
